Saturday, February 19

right click + format


I am reformatting this blog. I’m importing my Engrish over because I have found that the entries I’ve written on the other one I keep has transformed into lies by no one’s mistake but my own. Wait, scratch that, it wasn’t a mistake. It was a choice. But it had veered away from what I had intended to do with it. Funny it was called downtoatee (which, to be spot-on, should be ‘T’ instead of ‘tee’). It’s supposed to mean calling it exactly as it is – my emotions, my thoughts… everything I was without pretensions. Without lies. But alas, my... *ehem*… promiscuity wouldn’t let it be.

To be fair, my words were true the time I was writing them. And I fully intended to keep it that way but these things seem to meet its eventual demise without much conscious effort from me. My dick seems to think on its own. I can’t help but feel sometimes like it’s designed the way a compass is, although instead of pointing north, it points me to my next fuck.
With this blog, I’ll keep my Filipino to a minimum, too. My thoughts are composed in this language anyway (I say that in fear of being called Ingliserong Palaka) which makes it more comfortable for me put my words down in English. Or Engrish. Whatever.
Now I guess it makes you wonder what my other blog was about. You’re welcome to take a peek but my last entry there would be the very last. The plan is to keep it active, or at least in publication, until wordpress gets rid of it if they ever do that. For those of you too lazy to click the link, you may read below the introduction for that blog:



My name is Mikki. No, I did not make that up.
In seven weeks I will turn a year older, which I honestly don’t mind. It’s one more excuse to get drunk on wine and feel stupid after but not feel sorry for it. A one-night pass for bliss after a year full of hell. Birthdays.
So this year, I plan to celebrate with a special someone. A night out-of-town, probably on the beach with only the stars to witness my day in paradise, downing beers by the sand, a good dose of Marley and some organic… smores. A good plan. The only real problem is so far, Mr. Special Someone doesn’t exist. Talk about a predicament.
So this here is my companion; my cohort, if you will, as I go about finding the right person to celebrate my day with. You might think seven weeks is too short a time to find one. I think so, too. Truthfully, I don’t care if he shows up or not. At the very least, I have a challenge I’m faced with. And I’m not one to back out from challenges. This is going to be fun.
Let the hunt begin.


The morrow of the day I’m putting this up is going to be my birthday. If you haven’t figured it out yet, I have found no one to spend my birthday with. The beach getaway isn’t going to happen either. Job + cash constraints = objective fail. But I don’t mind. I don’t mind at all. During the course of the few weeks I tried executing the plan, I have met some people who were crazy enough to work with me towards the goal. I’ve gone out on dates, met some guys for keeps (if by other people, not by me), and had some sexual encounters that made me thank the cosmos I’m gay. Well, half and half. And that blog did well, too, in kicking me good in the butt to make me realize I’m a good catch (I allow you to laugh out loud on this one). Even better is that it made me muster courage to go after things (and by things I mean guys) I want. Not online but in the physical world. For that I give the blog and myself a pat in the back.
Finally, giving up the blog is not to say I’m giving up the search for the elusive Mr. Right, especially now I’m getting the hang of dating. They say, though, that it’s when you stop searching that Mr. Right comes knocking at your door. Well, I’m keeping the sex up. After all, Mr. Right may be the next guy I fuck with.
What do you think?

Saturday, February 12

Men are like coffee

The best ones are rich, hot and can keep you up all night.

Hindi ko na naaalala kung kalian ako huling gumimik. Last year pa ang alam ko, hindi ko alam kung anong buwan. Kaya naman naisipan ko na gumimik kagabi. Friday eh, tapos sabi ng boss ko featured daw sa BED and music ng Burlesque.  Swak! Gustong gusto ko yung pelikula! Tapos hindi na rin ako napunta ng BED since… 2007 O.O

Ayan! Tawag sa kaibigan. May pasok. Pakshet!

Plan B. Bath house? Noooooooooooooooooooooooooo.

Plan C. Go solo. Hihihi!

Kumain ng dinner sa Ayala Triangle Gardens pagkatapos ng concert. Nainlab kay Trish Amper nung kinanta nya isa sa mga favorite Broadway songs ko, Think of Me, Phantom of the Opera. Anyway, dinner =  Yummeh!

Segue sa isang kwento…

Nakita ko sa concert isang guy na perfect sa description ko ng ideal guy, at least physically. Matipono, hindi masyadong bato-bato pero may laman. Ganda ng chest, walang tiyan. Moreno at may stubbles. Mejo malapad ang noo, kasing tangkad ko (at may katangkaran ako). At higit sa lahat, piercing kung makatingin. Haaay… Ang kanyang mga tingin… Makalaglag brip. Kung siguro nagbabra ako, na-unhook na mag-isa.

Ayan, tapos na concert! Tingin ulit. Tumayo at naglakad lakad habang nagliligawan kami ng tingin. Nagkakahiyaan. Nakatayo lang ako, naglakad paikot sakin, mga 3-meter radius.Tingin, lakad, tingin.

Lumapit kaibigan ko: You’re working, this is not the time for this.

Pak.

At ayun… naglakad na sya paalis. Natorpe kasi ako. Torpe din naman sya… pero… sana kung pretend business transaction at binigay ko yung business card ko, pwede naman, diba. Haha.

Iniskan ko ulit ang lugar baka magpakita ulit. Lost.

Dibale. Sa Monday may concert si Karylle. Haha.

Balik sa kwento…

Pagkatapos kumain, bumalik sa office mag-isa. Naglabas ng saloobin. Ambaho!

Pagod ng kaunti dahil nagsimula ang araw ko na may migraine (mindgrain sabi ng pinsan ko). May Starbucks sa tapat. Guatemala on brew, sakto bold. Short lang para isang lagukan lang. Ayaw ko naglalakad na may dala-dalang cup. Very hoity-toity. Breve please? *Flashes sweetest smile para sa libreng gatas* (Nalilito ako. Minsan libre, minsan hindi. Anuberrr.)

Umupo sa hagyan ng Starbucks kasi walang upuan sa labas. Yosi. Tingin sa oras. 9.00 PM

Para ng cab, “Malate po, sa kanto ng Orosa tsaka Nakpil” Aba! Memorized ko yung address. P77.50 later (at ang sukli sakin ni manong ay P21! Dabest! May pisong extra! I lab you manong!)

Pumasok ng BED. Aba aba aba! Libre! Free entrance, wala nga lang beer. Okay lang, e di bumili ng beer.

Pagkapasok sa loob BAAAAAAAAAM!!! Nakakahilo ang dami ng hangin na sumasayaw. Punyeyta! Ako lang mag-isa.

Hello sir!” Sabi ng isang kuya.

“Uh.. anong oras nagdadatingan ang mga tao?” tanong ko

“Ah mga 2 po marami na yan”

Pagtingin ko sa relo 9.30. Nagmura ulit sa loob loob ko. Excited kasi masyado. Tinour ako ni kuya, saying hindi ka sama sa tour ang katawan nya. Anyways, beer at umupo sa bar sa smoking area at kunyaring nanood kay Kylie Minogue. Yosi. Pagkaubos ng beer, isa pa ulit. Yosi.

Nakipagkwentuhan kay kuya bartender. “Kelan pa to ganito? Nasunog daw to? Yada yada yada.”
Matapos ang ten thousand years, nagsidatingan na ang mga diyosa. Maraming babae… sandali… straight club na ba itoooo? Noooooooooo.

Hindi ko pa gusto ang music kaya umupo lang ako sa may U lounge(?)

Pagkatapos ng ilan pang oras, nanjan na at nagsasayawan na. By this time, naka 4 na yata ako na red horse. Tipsy mode.

Biglang may wafu na umupo at nakataas pa ang paa. Kumportable ah! Tinry ko tingnan ang mukha nya ng maigi sa kung ano man ang liwanag na mabibigay ng tugsh tugsh na ilaw. Wafuuuuuuuuuuuuuuuuu. Shet I have to make my move. Pano to? Hari ng torpe pa naman ako. Ah basta kaya ko to… kunyari magsisiar at walang mapagiiwanan na beer.

Excuse me. Will you keep watch of my beer until I get back from the restroom?” English. For full effect.

Sure. Put it there” Sabay turo sa tabi nya.

Pagkabalik ko, kinuha ko yung beer at dun na naupo sa kinalalagyan. Sa tabi nya. Sweeet. May ganung style pala ako hindi ko alam hanggang kagabi lang.

Nag-attempt na akong magsimula ng awkward conversation. Tipong anong pangalan mo o do you come here often at mga ganung anik anik. Hambangoooooo! Haha. Kakaadik ang amoy kaya lapit naman ako. Maputi, matangkad, may maskels, wafu AT nakaitim na vneck. May fetish yata ako sa itim na vneck shirts.

To make long story short, we kissed. Dampa sa labi with a 2-second action kiss. Hindi torrid na ten years katagal. It was actually a really sweet kiss. Something you would give your lover. Naks. At hindi na ako nagpumilit ng mas mahabang kiss. Anything more aggressive would have ruined the moment.

Tapos punta sya sa restroom after a while. Nung pagtayo, may isa naman na lalaki na nakatingin sakin. Shet, mas mahaba pa ang buhok ko Rapunzel na ikaw, oo ikaw, natatapakan mo ang bangs ko! Ngumiti. Hihihi. Cute! Singkit singkitan at preppy-preppyhan. I like! Eh di ngiti din tapos taas ng beer for a virtual toast.

Ayan balik na si A. (si black, vneck shirted guy). Maaga daw syang uuwi kasi takas lang. Hiningi ko number… sabi nya sya na daw kukuha number ko. Pak.

Hindi na ako aasa.

Sinave nya yung number ko pero… hindi na ako aasa. Maya maya nagpaalam na sya, hinay hinay lang daw ako sa beer. “Yuuuuuuuuuup.” Sabi ko. Tumayo at nilapit sakin ang labi nya. Kiss goodbye. Fuck, I like how this guy kiss. Hindi bastos. Hindi kadiri. Passionate. Fuckin’ perfect. Bye… hindi ako aasa… pero sana tumawag kang leche ka.

Ayan. Patuloy ang pagiisa. Sumilip sa baba tapos nagpa-tugsh tugsh ng ulo. Sayaw sayaw ng pa-V. Nanjan na itong si singkit. Ang cute ng ngiti pramis. Nakipagkwentuhan ng konti. Uy! Maya maya anjan naman yung kiss nya! Sheeeet. Sabay sheepish na ngiti. Shet napaka pokpok ko. He was on my left side. Sa right side naman may nakikipag kwentuhan din sakin. Cute din! Pero hindi ko masyadong type. Hindi ko alam kung bakit. Cute naman din, ang cute din ng ngiti. Hindi ko lang alam kung bakit hindi ko type. Aha basta… balik kay singkit. Isa pang kiss. Tapos he tapped my ass and said aalis na sila.

Okay. Babay.

No numbers, no nothing. Just smiles and good times.

And some saliva.

Nakisabay ako pabalik ng Makati sun sa cute na nasa kanan ko. Okay. Drop off and waved bye bye.

Nakauwi ako ng bahay mga 5 o 5.30.


I saw hundreds of very attractive men last night. 2 of whom I kissed.
One of them I wish would call… and make me forget about the other hundred men.



PS. Alam kong walang relate masyado ang title. Trip lang.

PS. Ulit. Sa marami, walang kwenta ang kwento ko... kasi mas extreme na nagawa nyo siguro. Pero sakin na demure at virgin (weh?!) this means something to me. I'm coming out if my shell. I'm gaining confidence. I no longer want to be the guy who dances in the corner and let everybody else have their fun on the stage. I no longer want to be a wallflower. I am a pretty good find. It's time I start believing that.



Yeeeeeeeeeeeeeeeaaaheaaaaaaaaayeahhhhaeahh!
-          Chrisina Aguilera, Burlesque

Monday, February 7

sinungaling!

BABALA
hindi ito para sa lahat. sa mga tatamaan lang.

Oh, Xerxes! Sabi ko na nga ba't tripper ka din gaya ko, pare-chong-tol-dude-man! 


hindi naman talaga ganyan kakinis ang kutis mo, photoshop lang yan! Hindi naman talaga ganyan kalaki ang titi mo, piniktyuran mo lang ng malapitan. Hindi ka naman talaga magaling mag ingles, alam mo lang kung anong purpose ng shift f7. Hindi ka naman talaga bisexual gaya ng pagma-market mo sa sarili mo, bakla ka talaga, bakla ka! at hindi naman ka naman talaga taga-Makati o Bonifacio o kung saan pang lugar na mataas ang halaga ng pamumuhay, dun ka sa may malapit lang, within 5-kilometer radius. At wala naman talangang poser na nanggagaya, istilo mo lang yan para kunyari gwapo ka at inaangkin ang pagmumukha mo.

ikaw na ang echos!

matagal na rin ako sa sirkulasyon. hindi ako expert pero hindi din naman ako batang mumong. natuto na rin ako ng mga kasinungalingan ng mga tao sa mga social networking sites lalo na yung nagke-cater  sa mga taong katulad ko. at oo, maraming sinungaling. maraming marami!

hindi naman kailangan maging matalino para ma-figure out kung bakit nagsisinungaling ang marami sa mga profile nila: para tumaas ang market value. Shempre naman, mas mataas ang value, mas maraming maghahabol sayo. mga masahista ng ego mo.

madali naman magsinungaling. sus! bata pa ako, nagsisinungaling na ako sa nanay ko. nakatingin pa ako sa mata! eh ano pa kaya kung online lang? kung saan walang tumitingin sa mata mo?

tsk tsk tsk.

hindi ka ba naaawa sa sarili mo? parang pinapababa mo ang pagkatao mo sa ginagawa mo, ah! hindi ba sapat sayo kung ano ka? akala mo lang mabenta ka ngayon pero hiya ka naman makipag-date. o kung makapalan mo man ang mukha mo at makipag-kita ka, hindi ka ba naaawa sa taong ka-meet mo? na naghahanap ng masarap na putahe tapos bibigyan mo ng kaning baboy?

tsk tsk tsk.

ano ba naman kung maghanap ka ng best picture mo na hindi photoshop? siguro naman meron kahit isa. pano kung hindi ka na lang magpakita ng titi? In the first place, nakakapagpababa ng pagkatao yun. kung magtagalog ka na lang sa profile mo? kaysa mapahiya ka pa sa pag-gamit ng mga salitang hindi mo naman talaga alam ang ibig sabihin. sabihin mo na rin kaya na taga doon ka sa kung saan ka talaga. malay mo, yung kapitbahay palang sinisilipan mong maligo eh nasa parehong site din at naghahanap lang byArea”.

at pano kung sabihin mong bakla ka? na hindi ka bisexual? tripper kuno. prrrft! kumakain ka ng titi at sarap na sarap ka! hindi ka pa nakakakantot ng babae sa buong buhay mo. nagawa mo man, pinilit mo lang para lang masabi na lalaki ka. <insert Spartan cheer here>. pero habol mo parin titi. titi! titi! <echoes>.



masaya ka?

Sunday, February 6

kainin mo ang katas ko


ating pagmuni-munihan ang ibig sabihin ng pamagat ng blog. ilang segundong katahimikan lamang...

...

sige, ikaw na lang. effort masyado. mahirap sa kadahilanang bakla man ako ay hindi ako bakla.

you: ano daw? pota niloloko mo ba kami?

me: hindi po. ka-miguel, basa...

sapagkat bakla ako ay hindi ibig sabihin na ganun akong klase ng bakla. im gay and i'm froud of it, yes. hindi ako takot na itago sa mundo na lalake ang gusto ko kahit may etits din ako. wala ako sa aparador. mabantot sa aparador, amoy alkampor at mga lumang damit ni lola. magkaganoon ma'y hindi ko iniisip na ako'y babae sa katawan ng lalake. ako'y lalake sa katawan ng lalake na gusto ang kapwa lalake. dala nito, ang aking pagiging bakla ay limitado lamang sa pagsabi ng echos kahit hindi ko alam masyado ang ibig sabihin. alam ko lang sinasabi yan ng mga bakla. at ako'y isang bakla. kaya... echos!

you: ang dami mong alam! eh ano naman ang katas ng echos?

me: ang katas ng echos ay ang katas ng aking pag-iisip patungkol sa mga nangyayari sa aking buhay. oo, ako ay may isip. at oo, ako ay may buhay. ako ay isang bente-dos anyos na binata, nagtatrabaho, naghahanap ng ikaliligaya sa buhay. ako ay nabubuhay ng pang araw-araw sa mundong hindi masyadong mabait sa mga taong katulad ko, kung ano man ako higit sa kasarian ko.

sa kabila ng lahat, ikinaliligaya ko ang pagkakaroon ng buhay. kaya't narito ang katas ko, iniaalay ko sa mga pinagtagpi-tagping salita galing sa aking binating isipan. naniniwala akong ang kaligayahan ay dapat i-alay sa kapwa ng ang mundo'y mas maging mapayapa, i thank you. bow.

kaya't kainin mo ang katas ko. namnamin mo ang mga salita at ang aking diwa sa iyong dila. huwag mong lunukin agad. lasapin mo. kung ayaw mo, luwain mo. kung nalunok mo na...

...mag-toothbrush ka na lang.